İkizden ikize transfüzyon sendromu nedir?

İkizden ikize transfüzyon sendromu aynı plesantayı paylaşan ikizlerde meydana
gelmektedir. Eğer iki bebeğin kullandığı plesantanın damarlarında bağlantı var ise bu sendrom
görülmektedir. Bu sendromun görülme olasılığı yüzde 15 civarındadır. Ayrıca genetik bir hastalık değildir
ve tamamen tesadüfi bir şekilde meydana gelir.

İkizden ikize transfüzyon sendromunun birçok belirtisi vardır. Bu belirtiler annede ve bebeklerde farklılık
göstermektedir. Bebeklerde bulunan belirtiler ultrason yoluyla fark edilmektedir. Bebekler arasındaki kilo
farkının yüzde 20 oranından fazla olması büyük bir belirtidir. Tek bir plasentanın olması, keseleri
arasındaki boy farkı, alıcı bebekte idrar torbasının büyük diğerinin küçük olması ve cinsiyetlerin farklı
olması bu belirtilerden bazılarıdır. Ancak bu belirtilere sahip her bebek bu sendroma sahip olmaz. Bunu
tespit etmek için birçok farklı yol vardır. Annede oluşabilecek bulgular ise biraz daha farklıdır. Haftasına
göre karın büyüklüğünde fazla artış ve ani fazla kilo alımı en önemli sebeplerden biridir. Ayrıca rahimde
hızlı büyüme hissi ve erken gebelik döneminde el ve ayaklarda şişlik gibi bulgular olabilir. Ancak bu
bulgulara sahip kişilerde illa bu sendrom bulunacak diye bir şart yoktur.

İkizden ikize transfüzyon sendromu çok değişkenli bir sendromdur. Tanı konduktan sonra denenen ve en
yaygın olarak kullanılan tedavi yöntemi amnioreduksiyondur. Bu tedavi yöntemi en çok denenen tedavi
yöntemlerinden biridir. Daha yeni bir tedavi yöntemi ise anostomoz yapan damarların laser ile tahrip
edilmesi. Araştırmalar yaşama oranlarının laser sonrasında birbirine yakın olduğunu göstermektedir.
Mutlaka doktor yardımı alınması gereken bir sendromdur.

Bu vakalarda hayatta kalan bebeklerin birçoğunda nörolojik sonuçlarla karşılaşılmaktadır. İkizden ikize
transfüzyon sendromu sonrası doğan bebeklerde yüksek oranda nörolojik problemler görünmesi
sebebiyle doğumdan sonraki ilk 48 saat beyin tomografisi dahil olmak üzere bebeğin detaylı bir şekilde
incelenmesi gerekmektedir. Bazı durumlarda bir bebeğin feda edilerek diğer bebeğin yaşatılması gibi
durumlar tercih edilebilmektedir. Burada amaç bir bebeğin dogma ihtimalini arttırmaktadır. Genellikle
başarılı bir yöntem olmaktadır.